De magische Rockies met de Rocky Mountaineer

Vraag een kenner welke treinreizen tot de allermooiste be horen en de kans is groot dat de Rocky Mountaineer wordt genoemd. Was het tot voor kort alleen mogelijk om met de be roemde trein een Canadees ge deelte van de Rocky Mountains te ontdekken, nu kun je ook een deel van de Amerikaanse ’Rockies’ bereizen. Wij reden de nieuwste route van Denver naar Moab waarbij we onze ogen uitkeken.

Met luxe trein langs imponerende bergen

"Kijk daar, aar, een alien!” „Een alien? Ik vind het meer op een vogel lijken.” „Ja, nu je het zegt...”
Nog geen tien minuten later vangen we opnieuw een gesprek op tussen de twee Amerikaanse toeristen. „Dat rotsblok lijkt op een vrouw die een boek leest.” „Of een moeder die haar baby voedt!” Grappig hoe beiden andere vormen zien in de rotsformaties om hen heen. Maar over één ding zijn ze het roerend eens: ze zien er stuk voor stuk spectaculair uit. We bevinden ons in Arches National Park, vlak bij het plaatsje Moab in de Amerikaanse staat Utah. Met een oppervlakte van zo’n 310 vierkante kilometer is het een relatief klein nationaal park, maar zeker niet minder indrukwekkend.

Het voelt bijna alsof we ons op een andere planeet bevinden. Zo verwonderen we ons over Balanced Rock, een 39 meter hoog wonder der natuur. Een immens dieprood rotsblok waarvan het totale gewicht wordt geschat op meer dan vier miljoen kilo, dat boven op een groot stuk zandsteen balanceert. Ademloos kijken we ernaar, alsof ook maar het kleinste zuchtje wind het geheel zal doen wankelen. Onzin natuurlijk, want het gesteente dat miljoenen jaren geleden op natuurlijke wijze door erosie is ge vormd, kan wel wat hebben.

Toch komt er ooit een moment dat de balancerende rots naar beneden stort omdat er een scheur in het eroderende voetstuk zal ontstaan. Paf! Net als de Chip OfftheOldBlock, het kleinere broertje van Balanced Rock dat in 1975 bezweek.

Zandsteen

Balanced Rock bevindt zich aan de hoofdweg van Arches National Park en is een van de grote bezienswaardigheden. Maar met meer dan 2000 natuurlijk gevormde bogen uit rotsformaties van zand steen die door miljoenen jaren wind en watererosie ontstonden, zijn het vooral de gebogen rotsformaties waar het park bekend om staat. De kleinste bogen zijn amper een meter hoog, maar er zijn ook veel imponerende exemplaren te zien.

De Landscape Arch, waarvan de afstand tussen de steunpunten bijna 90 meter is en daarmee tot één van de grootste stenen bogen ter wereld behoort, is er eentje. Het is één van de meest gefotografeerde bogen van het park. Terwijl we het park uitrijden, passeren we opnieuw Balanced Rock. Omdat we de rotsformatie nu vanuit een andere hoek kunnen bewonderen, heeft het gesteente opeens de vorm van een reusachtige hand die uit de grond steekt. Al zien de Amerikaanse toeristen er weer iets anders in...
Arches National Park is niet het enige natuurgebied in de buurt van Moab. De woestijnplaats is de perfecte uitvalsbasis voor een bezoek aan een ander bijzonder park: Dead Horse Point State Park, onderdeel van natuurpark Canyonlands.

Dead Horse Point State Park dankt zijn naam aan het feit dat cowboys hier vroeger de paarden waarvoor ze niet meer wilden zorgen, van dorst lieten omkomen... Tegenwoordig is het een plek waar toeristen naartoe komen vanwege het uitzicht over de 600 meter lager gelegen Coloradovallei. Tussen de diepe ravijnen van de vallei kronkelt de Coloradorivier zich een weg. Een spectaculair plaatje. Het gebied rond Dead Horse Point State Park is populair onder sportieve toeristen die er graag wandelen en fietsen. Avonturiers die op zoek zijn naar een bijzondere plek om te overnachten, mogen op bepaalde plekken kamperen. Wij lopen rustig rond, maken héél veel foto's en sluiten ons bezoek met een picknick op. Dead Horse Point State Park gaat de boeken in als de allermooiste plek waar we ooit lunchten.

Magischer dan woorden kunnen omschrijven

Eigenlijk is de gehele omgeving van Moab zo magisch dat het zich lastig laat omschrijven. Het is niet voor niets dat hier meerdere grote (western)films zijn opgenomen. The Lone Ranger bijvoorbeeld, uit 2013 met Johnny Depp. Maar ook Thelma & Louise en de openingsscène van Mission Impossible 2 waarin Tom Cruise een rots beklimt. Een nieuwe film is alweer in de maak; het schijnt dat Kevin Costner al een paar maanden bezig is. Onze reis naar Moab was een aaneenschakeling van hoogtepunten. Een dag eerder gingen we in Denver, de hoofdstad van Colorado, aan boord van de Rocky Mountaineer. De trein die om de spectaculaire route door de Canadese Rocky Mountains bekendstaat, rijdt sinds vorig jaar ook door Amerika.

Rode loper

Een tweedaagse treinreis waarbij we de grens van de staten Colorado en Utah overgaan, met een lengte van 570 kilome ter. De Rocky Mountaineer betekent luxe en comfort. Zo wordt de rode loper voor ons uitgerold op het perron in Denver. We zijn zo enthousiast over deze trip dat we er bijna overheen rénnen.
Nadat we onze wagon bereiken, weten we: dit wordt niet zomaar een treinreis. Panoramische ramen, comfortabele stoelen met meer dan genoeg beenruimte en meerdere stewards die paraat staan om ons op onze wenken te bedienen. Terwijl we ons installeren, worden we welkom geheten door treinmanager Chris en host Michael die een een mimosacocktail voor ons inschenken. De toon is gezet. All aboard!

Precies om negen uur 's morgens klinkt het fluitsignaal waarna we geheel op schema Denver uit rollen om verder te gaan op het treinspoor dat Colorado en Utah met elkaar verbindt. Het oudste gedeelte van de treinbaan werd rond 1880 gerealiseerd, vlak nadat goud en zilver in de Rockies werden gevonden. We klimmen omhoog naar de ingenieuze Moffat, een spoorweg en watertunnel op 2800 meter hoogte die ons naar de Continental Divide leidt, een bergkam die als waterscheiding fungeert. We zoeven langs kleine dorpen waar de Amerikaanse vlag wappert en langs indrukwekkende rotsformaties. De Coloradorivier altijd aan onze linkerhand. Wij hebben extra geluk: het is herfst, wat voor goudgele uitzichten zorgt.

Dat we het grootste gedeelte van de reis geen bereik op onze telefoon hebben, is even wennen. We hebben steeds de neiging om het thuisfront op de hoogte te houden, maar eigenlijk is het wel lekker om niet voortdurend bereikbaar te zijn. Deze reis staat vooral in het teken van ontspannen en genieten.

Dankzij de panoramische ramen hoeven we niets van de omgeving te missen. We springen van enthousiasme uit onze stoel bij het zien van coyotes en adelaars. Be vers en elanden worden er ook regelmatig gespot, maar die laten zich nu helaas niet zien. De telefoon blijft in ieder geval binnen handbereik zodat we al het moois dat we zien, kunnen vastleggen.

Lounge cars aan boord van de Rocky Mountaineer

Verder beschikt de Rocky Mountaineer over twee zogenoemde lounge cars. Treinstellen die fungeren als een soort bar waar het zowaar mogelijk is om in nog meer luxe te baden. Voor onze smaakpapillen is de tocht een feestje. Chef Kendra verwent ons met roerei met gegrilde pepers en uien voor het ontbijt, een walnootsalade en mals stukje biefstuk voor de lunch en een chocoladetaartje na.

Omdat de Rocky Mountaineer een trein is die alleen overdag rijdt en niet van slaapcabines is voorzien, maken we tegen het begin van de avond een tussenstop in Glenwood Springs. Een levendige plaats met gezellige restaurants en bars en volop mogelijkheden om een leuk souvenir te shoppen. Wij logeren in het Glenwood Hot Springs Resort, vlak naast het treinstation. Een begrip in de stad omdat het een van ’s werelds grootste thermische zwembaden heeft.

De volgende dag vervolgen we in de vroege ochtend onze treinreis naar Moab. Ondanks dat het voor zevenen is, is de sfeer op het station opperbest. We zijn nog geen half uur onderweg of we komen al een eland en een kudde herten tegen. Een ander hoogtepunt: de ladder die de Ute-Indianen, de oorspronkelijke bewoners van dit gebied, honderden jaren geleden met de hand in een rotswand van La Sal Mountains hebben gekerfd. Rond het middaguur arriveren we in Moab voor een bezoek aan de natuurparken. Hoewel we inmiddels weer bereik op onze telefoon hebben, praten we liever met de treingasten na over dit avontuur. Allemaal zeggen we hetzelfde: deze reis zullen we niet snel vergeten.