Feedback company 8.9
In het begin van de 20e eeuw was de hele Europese beau monde verliefd op Boekarest. De weelderige architectuur, de elegante boulevards en de charmante uitgaansmogelijkheden: in het fin-du-siècle gold Boekarest als Het Kleine Parijs.
Ondanks dat de stad in het begin van de 20e eeuw flink groeide zouden deze hoogtijdagen helaas niet aanhouden. Het was in de naoorlogse periode dat de stad aan charme inboette, de periode Ceauşescu liet het licht zelfs tijdelijk doven. De laatste jaren is echter hard gewerkt om Boekarest haar charme en elegantie terug te geven en met succes: met onder andere de prachtig gerestaureerde Arcul de Triumf (de Triomfboog) en het Curtea Veche (het oude Koninklijke Hof) heeft de stad veel van haar allure teruggewonnen. De grootste trots van de Bucaresti geldt niettemin niet een paleis, kasteel of stadhuis maar een concertzaal: het Ateneul Român!
Neoklassiek concertgebouw
In het ‘Roemeens Atheneum’ kent Boekarest een van de mooiste concertzalen ter wereld. Voltooid in hetzelfde jaar als het Amsterdamse Concertgebouw – 1888 – is ook het Atheneum in neoklassieke bouwstijl ontworpen, zij het dat het gebouw beschikt over een imposante koepel. Dit maakt het Atheneum ook intiemer, met 794 stoelen heeft het iets meer dan 1/3e van de capaciteit van de zaal in Amsterdam.
Lijkt de voorkant van het Atheneum met zijn timpaan en monoliet op zijn Amsterdamse tijdgenoot, het schitterende interieur van het Atheneum is van een heel andere orde. Qua grandeur doen de foyers met hun weelderige marmer en warme tinten sterk denken aan het befaamde Palais Garnier in Parijs. Dat is ook niet zo vreemd, op aanraden van Charles Garnier hadden de Roemenen de Franse architect Albert Galleron in de hand genomen. Nadat Galleron indruk had gemaakt met de bouw van de Nationale Bank, kreeg hij de opdracht tot het ontwerp van het Atheneum. De bouw was een burgerlijk initiatief, gepromoot met de slogan ‘Dați un leu pentru Ateneu’, en een deel van de kosten moest in de jaren na de opening terugverdiend worden met een toeslag op de kaartjes. Dit duurde tot 28 jaar na de opening!
Visuele kroniek van de nationale identiteit
De concertzaal zelf – een rond auditorium – heeft de vorm van een amfitheater en wordt gedomineerd door een fresco van maar liefst 75 bij 3 meter. Dit fresco is geschilderd door de Roemeense kunstenaar Costin Petrescu, die vijf jaar over het werk deed. De 25 scènes vormen een indrukwekkend panorama van de Roemeense geschiedenis en zijn bedoeld als een visuele kroniek van de nationale identiteit, om zo een gevoel van trots en verbondenheid op te roepen. Zo vinden we bijvoorbeeld scènes over de strijd tegen het Ottomaanse rijk, de Grote Unie van 1918 en de oprichting van Roemeense vorstendommen.
Het Atheneum is belangrijk voor de Roemenen: zoals wij onze identiteit ontlenen aan onze 17e-eeuwse grachtenpanden is de concertzaal van grote betekenis voor de Roemeense cultuur en geschiedenis. Met de (gedeeltelijke) voltooiing in 1881 werd het een symbool voor het onafhankelijke koninkrijk zoals dat in hetzelfde jaar werd uitgeroepen. Tegenwoordig vormt het Atheneum de thuishaven van het belangrijkste symfonieorkest van Roemenië, het George Enescu Philharmonisch Orkest en verwelkomt het eens in de twee jaar het Enescu Festival: vier weken aan het eind van de zomer waarin de beroemdste orkesten ter wereld Boekarest aandoen.
Bewonder het Roemeense Atheneum tijdens onze 8-daagse muziekreis naar het Enescu Festival, vertrek 14 september. Kijk op destintravel.nl/enescu voor meer informatie.
