In de ban van sprookjesachtige kerstsfeer in Parijs

Overdag naar musea en mooi ingerichte winkels, daarna dineren in schitterende restaurants en ’s avonds in het theater wegdromen bij Le Nozze di Figaro of het Zwanenmeer. Liefhebbers van opera en ballet kunnen in Parijs hun hart ophalen. VRIJ deed dat met Kerst en kreeg daarmee als kers op de taart ook nog de betoverende sferen van de feestdagen cadeau.

We zijn nog maar net aangekomen met de Thalys en geïnstalleerd in het hotel of we vertrekken naar een verrukkelijk restaurant en vandaar door naar het Theatre des ChampsÉlysées. „Het concertgebouw van Parijs”, zegt onze reisleider en tevens musicoloog Leendert Booyens. „Het Rotterdams Philharmonisch Orkest treedt hier ook regelmatig op.”

Maar we luisteren nauwelijks. We staan te dromen over het fantastische diner bij Cafe Louise met huisgemaakte paté, verrukkelijke lamsschenkel en cheesecake toe. Ondertussen kijken we naar de betoverende ChampsÉlysées, waarvan de bomen aan weerskanten tak voor tak behangen zijn met lampjes, en naar de verlichte Eiffeltoren in de verte. Totaal in de ban van de sprookjesachtige kerstsfeer in de Lichtstad. En dit is nog maar de eerste dag. Dit is pas het begin.

Eigenlijk zou het Oekraïense gezelschap De Notenkraker dansen. Het kerstballet bij uitstek. Maar door omstandigheden kregen ze het niet op tijd rond. Wij zijn echter dik tevreden met de zwevende bosnimfen in het vervangende ballet Giselle. Traditioneel en heel kleurrijk gekostumeerd met perfecte begeleiding door een jeugdig orkest met jonge vrouwen die stoer de woudhoorn blazen.

Op de terugweg naar ons hotel in het 10e arrondissement krijgen we vanuit de bus een glimp te zien van de legendarische kerstetalages van Galeries Lafayette, elk jaar een attractie voor Parijzenaars met kinderen, en andere extravagante kerstuitingen van grote merken die tegen elkaar opbieden. De volgende dagen ervaren we hoe gevarieerd de theaters en het muziekleven van Parijs zijn.

Modern

Op 24 december zien we een mooie, dramatische uitvoering van Verdi’s opera La Forza del Destino (De macht van het noodlot) in de moderne Opera Bastille. De dag daarop zijn sommigen van het gezelschap in shock over de hedendaagse interpretatie van Mozarts Le Nozze di Figaro. Juist in het indrukwekkende met goud en marmer versierde Palais Garnier met zijn rood pluchen loges zien we hoe de machtsverschillen in de beroemde opera worden vertaald naar me too-situaties nu.

Met een decor van kantoren en kleedruimtes en met behulp van digitale projecties worden de zangers in een soort Hollywoodsetting geplaatst. Bijna niemand houdt zijn handen thuis, de een na de nader verliest een kledingstuk, en de graaf die het voorzien heeft op de bruid van Figaro lijkt op Harvey Weinstein.

Gewaagd

De meningen zijn verdeeld. Een van de reisgenoten verkiest het om na de pauze buiten te gaan wandelen. Een ander vindt het spannend, gewaagd en een mooie vondst. Gelukkig is de laatste avond bij het ballet Het Zwanenmeer in de Opera Bastille iedereen laaiend enthousiast. „De mooiste uitvoering die ik ooit heb gezien. En wat veel dansers! In de Stopera waren er 30, hier 60 .” Musicoloog Leendert die ons voorafgaand aan de concert- en operavoorstellingen in het hotel steeds een muziektoelichting geeft waardoor je goed begrijpt wat er tijdens de voorstelling of het concert gebeurt, legt uit dat de Nationale Opera van Parijs, die zowel de Opera Bastille als Opera Garnier runt, een eigen orkest heeft van 170 leden, een koor van 110 zangers, en een corps de ballet van 150 dansers. Het jaarlijks budget is 200 miljoen euro, waarvan 100 miljoen van de Franse staat komt en 70 miljoen uit entree inkomsten.

Onze kaarten varieerden van 150 tot 189 euro per stuk, maar de Fransen hebben het ervoor over. De gemiddelde bezettingsgraad is 94 procent en slechts 17 procent van de bezoekers is buitenlands. Voor een van de dames uit ons reisgezelschap zijn niet de muziekuitvoeringen het hoogtepunt van de reis, maar het bezoek aan Musée de la Musique. Het vijf etages tellende museum is inderdaad indrukwekkend. De 8000 historische instrumenten variëren van een fluit uit 2500 jaar voor Christus gemaakt van een bot van een gier tot de piano van Chopin.

Bijzonder is de audiovisuele tour waarop de instrumenten ten gehore worden gebracht, vaak door wereldberoemde musici. Een ander hoogtepunt is de rondleiding door het in 1875 opgeleverde Palais Garnier. Van de kelder, waar vroeger de notabelen per koets binnenreden, tot de gouden zaal en de vitrines waarin zich onder andere het geborduurde hesje bevindt waarin Rudolf Nurejev de prins in Het Zwanenmeer danste. Een bezienswaardigheid is de kleurrijke plafondschildering van Marc Chagall.

De vrije tijd in het reisschema weten we zo te vullen. De musea en de winkels zijn open op Tweede Kerstdag. We bezoeken het heringerichte Musée de Cluny gevestigd in een klooster en vol prachtige middeleeuwse kunst. En net als veel Parijzenaars en toeristen vergapen we ons aan de schitterende glas-in-loodramen van de Sainte-Chapelle om de hoek bij de Notre-Dame op het Île de la Cité. Anderen bezoeken Lafayette of het met verlichte kerstbomen versierde plein voor het Stadhuis (Hotel de Ville) compleet met draaimolen.

Dorpjes

Op Eerste Kerstdag is in Parijs echter alles gesloten. We ontdekken dat ook van deze wereldstad veel wijken eigenlijk gewoon dorpjes zijn. In de directe omgeving van het hotel vinden we de Saint Laurent kerk waar mensen in- en uitlopen om te zingen bij de kerststal. Vlakbij is ook het Canal Saint Martin, een kanaal uit 1825 met stalen loopbruggetjes en sluisjes. Bij een van de cafés worden op het terras oesters verkocht.

Ons afscheid van Parijs vindt plaats in Hotel de la Marine, ooit het depot van de koninklijke bezittingen, nu een museum met ingerichte vertrekken: van werken eetkamer tot balzaal en de slaapkamer met inloopkast van Marie-Antoinette.

Vanaf het balkon kijken we over het Place de la Concorde waar zij en haar man koning Lodewijk XVI werden onthoofd. We zien de fonteinen, de obelisk (naald van Cleopatra), de Eiffeltoren, de Jardin des Tuileries, het Quai d’Orsay en in de verte aan de andere kant van de Seine de gouden koepel van Hotel des Invalides waar de graftombe van Napoleon is. Op naar het Gare du Nord waar de Thalys wacht.

Dit artikel is op zaterdag 16 september 2023 verschenen in De Telegraaf. Tekst: Thea Detiger.

Heeft u interesse in een muziekreis naar Parijs? Bekijk hier ons aanbod!