Soms kies je niet voor méér, maar voor minder. Paul Luiten vierde samen met zijn vrouw Liesbeth kerst aan boord van een luxe riviercruiseschip. Geen haast, geen overdaad, maar lichtjes, gesprekken, muziek en een onvergetelijk kerstconcert in Koblenz. “We kwamen als passagiers, maar gingen rijker weer van boord, vol verhalen.”
“We wilden met kerst iets anders (in 2024, red). Geen volle agenda, geen boodschappenstress,” steekt Paul van wal. “Gewoon sámen zijn, op een plek die voelt als vakantie, maar niet onpersoonlijk.” Het stel uit Soest koos voor een 6-daagse kerstcruise over de Rijn. Aan boord van de Amadeus Silver II vonden ze meteen hun ritme. “Als je in bed lag, keek je zó over het water,” vertelt Paul. “Dat is bijzonder wakker worden.
Het schip voer langs steden als Bonn, Oberwesel en Koblenz. Overdag gleden de heuvels en wijnranken voorbij. Kastelen en burchten doemden op langs de Loreleypassage, de Dom van Keulen schoof langzaam voorbij het raam. Wanneer het schip aan de wal lag maakten ze uitstapjes. Een wandeling door Bonn. (“Dé Beethovenstad met al haar cultuur en charme is zeker de moeite waard.”) Een bezoek aan Siegfrieds Musikkabinett. (“Wat een verzameling, van draaiorgels tot speeldozen. Echt iets bijzonders.”) Ook de wijnproeverij smaakte letterlijk en figuurlijk naar meer.
Betovering in de basiliek
Het absolute hoogtepunt diende zich aan in Koblenz. Eerste kerstdag. Mistflarden boven het water. Na het ontbijt vaart het schip een stukje de Moezel op. “En dan meer je aan, op honderd meter van de Sint-Kastorbasiliek. Die aanblik van de sfeervolle verlichte kerk alleen al… imposant”, herinnert Paul zich.
“We liepen de versierde kerk in en je voelt meteen: dit wordt iets bijzonders. De geur van dennen, het zachte geroezemoes, de warme verlichting. Iedereen was netjes gekleed, maar het was geen formele bedoeling. Je voelde: hier komen mensen voor de muziek, niet voor de show.” Klassiekers volgden elkaar op tijdens het kerstconcert: van O Holy Night tot het majestueuze Hallelujah-koor van Händel. Professionele musici, warme stemmen, trompet, orgel. “De akoestiek in zo’n basiliek is fenomenaal. De musici namen zichtbaar de tijd tussen de stukken. Geen haastig applaus, maar pauzes waarin het publiek mocht blijven hangen in de echo. “Alsof stilte daar net zo belangrijk was als muziek. Alles klopte,” merkte Paul op.
Warmte aan boord
Ook aan boord was het feestelijk, zonder overdaad. “Kaarsen, kerstgroen, muziek. Het was warm, maar nergens opzichtig. Personeel was er in overvloed en had zichtbaar plezier in wat ze deden. Je voelde je echt welkom.” 's Avonds ontstond er een ritueel. Paul en Liesbeth raakten aan de praat met andere gasten. “We vormden op een gegeven moment een leuk groepje van acht. Allemaal mensen met wie het klikte. Humoristisch, open en geïnteresseerd. De crew zette telkens een grote tafel voor ons klaar. Die gesprekken, die humor aan tafel: dát gaf kleur aan de avonden.”
Europa schuift aan je voorbij
Voor Paul, voormalig hoogleraar neurobiologie, is reizen pas écht reizen als het vertraagt. “Je stapt letterlijk uit de stroom van het dagelijks leven. Het landschap komt naar je toe. De rivier bepaalt het tempo. Je hoeft niks. En toch gebeurt er veel. Dat doet iets met je hoofd. Je merkt pas hoeveel prikkels je normaal om je heen hebt als ze er ineens niet zijn,” ervaart Paul. “Het enige wat we hoorden was zacht motorgeluid en het klotsen van water tegen de boeg.” De mooiste momenten vonden volgens Paul dan ook plaats op de rivier. “Je wandelt het dek op, drinkt een koffie, maakt een praatje, leest een boek, kijkt naar buiten. En ondertussen schuift Europa aan je voorbij.” Dat het niet bij deze ene reis zou blijven, stond al snel vast.
“We hebben inmiddels geboekt voor een cruise over de Seine, richting Parijs. Zelfde lengte, opnieuw kleinschalig en goed verzorgd. Geen massaliteit. Wel hoog comfort en een persoonlijke sfeer. Daar varen wij wel bij.”
Heeft u ook interesse in een onvergetelijke riviercruise tijdens de feestdagen? Bekijk ons volledige aanbod in het reisoverzicht.